The Syncopators is een performance in de publieke ruimte die voortborduurt op de solo Fictions of the Flesh (2021) van dezelfde makers. Voor deze choreografie met vijf performers putten ze uit danstechnieken uit de jazzdans en combineren die met verhalen over een mogelijke toekomst uit de literatuur en films.
De titel is afgeleid van het woord syncope, een afwijking van wat je verwacht in een ritmisch patroon in bijvoorbeeld muziek of dans. Met syncopes kun je dynamiek creëren en accenten plaatsen door nadruk te leggen op een onbenadrukte tel of een tel weg te laten. Syncopes vind je ook in het genre jazzdans, en deze voorstelling kan de normale doorstroom in of het normale gebruik van een publieke ruimte onderbreken. De titel verwijst bovendien ook naar de typische titels van science fiction films die deel uitmaken van ons collectieve culturele geheugen.
The Syncopators bevraagt de conceptuele kaders van dans als kunstvorm, die nauw verbonden zijn aan het koloniale verleden, en wil bijdragen aan het oprekken ervan.
Awards
- 2018/2019 Norwegian Critics Association Award voor dans met de voorstelling Deep Field
- 2015 Genomineerd voor de Hedda Award met Cosmic Body
- 2014 Dance Critics Award voor Best Performance met de voorstelling HOODS
- 2012 Oslo Award for Best Performance met de voorstelling Night Tripper
Recensie
“We zien vijf personen, uitgedost in synthetisch ogende kleding, zwart met paars, roze, rood, oranje, blauw. Ze hebben wel iets van plastic insecten. Ze bewegen soms schijnbaar ongecoördineerd ieder voor zich, in de rondte rennend of langs en over elkaar heen rollend. Op zeker moment vormen ze een kluwen van mensen en plastic, waarna de groep weer uiteenvalt.”
Neil van der Linden schreef voor Theaterkrant een recensie over The Syncopators. Lees de hele recensie hier.
