Wat gebeurt er als je bent grootgebracht in een neutrale wereld en dan terechtkomt in een land waar alles mannelijk of vrouwelijk is? De Iraanse danser Sorour Darabi heeft een antwoord op die vraag. Haar/zijn moedertaal, het Perzisch, kent geen grammaticaal geslacht. Het woord voor gender is ‘تیسنج jenssiat’, wat ‘materiaal’ betekent. Het ‘gender’ van een tafel is hout. Dus wat is dan Darabi’s gender? Huid, vlees, botten, spieren, bloed, cellen? Sinds Darabi in Frankrijk woont is alles ineens mannelijk of vrouwelijk geworden. Farci.e is een fascinerende, bijna woordeloze monoloog waarin Darabi zijn/haar eigen taal haast oppeuzelt.
Farci.e
Sorour Darabi
Land
Iran/Frankrijk
Editie
SPRING 2018
‘Androgyne solo over hokjesdenken’