Mijn functie als stadsverbinder is een beetje een gekke. Ik krijg vaak de vraag: wat doe je dan eigenlijk? Tja, dat is dus lastig uit te leggen. Ik praat, ik ontmoet, maar ik leer vooral veel over Utrecht; niet alleen over de stad en de plekken, maar vooral over de mensen. Waar gaat men naartoe om anderen te ontmoeten? Wat speelt er in de stad? Is er eenzaamheid? Is er verbinding? En vooral: wat is er nog nodig, zodat we in Utrecht meer verbondenheid kunnen ervaren, zodat mensen zich thuis en gezien voelen? Het doel van mijn functie is elke keer een beetje anders, maar ik denk dat de voorstelling Collection of Spectators van theatermaker Raquel Andre precies laat zien waar we met SPRING als organisatie naar streven.
Voorafgaand aan de voorstelling ben ik met behulp van een aantal organisaties, waaronder Stadsschouwburg Utrecht en ZIMIHC op zoek gegaan naar deelnemers voor de voorstelling. Een bijzonder concept, want wat normaal gesproken toeschouwers zijn, waren ze nu onderdeel van de voorstelling. Er meldde zich een hele diverse groep aan en ze mochten vijf dagen lang een workshop volgen bij Raquel Andre. Hierin vertelde zij hen niet wat ze moesten doen, maar kwamen ze door middel van onder andere schrijfoefeningen tot de kern van welke rol kunst speelt in ieder zijn leven.
Tijdens Collection of Spectators deelden zij hun herinneringen en belevenissen; hoe kunst hun perspectief heeft verbreed of hielp tot andere inzichten te komen; hoe zij zich als mens ontwikkelden door middel van kunst. Zo knap hoe deze zes mensen, vreemden van elkaar, zich zo kwetsbaar durfden op te stellen. De voorstelling was intiem en oprecht en liet mij ook nadenken over de rol van kunst in onze lokale gemeenschap. Als deze zes deelnemers uit Utrecht al zoveel bijzondere verhalen met zich meedragen, wat een rijkdom hebben we dan met de hele stad bij elkaar!
Raquel Andre legt in de voorstelling uit: de oorsprong van het woord curious (nieuwsgierigheid in Engels) is het Latijnse cur en dit is ook de oorsprong van het woord cure, dat heling betekent. Kunst omvat zowel nieuwsgierigheid als heling. En heling klinkt misschien heftig, maar ik zie het meer als jezelf ontwikkelen om (nog) beter te worden.
Ik leer elke week meer en ben nog lang niet uitgeleerd over wat er speelt in de stad. En met kunst als middel hoop ik de komende tijd verbindingen te maken. Door nieuwsgierig te zijn, naar het onbekende, naar elkaar, kunnen we ons wellicht ontwikkelen om nog beter te worden; als mens en als gemeenschap, zodat iedereen zich thuis en gezien voelt. Ik kijk ernaar uit je te ontmoeten.
Emina Zorlak, 28 oktober 2022
