Kun je, als introductie, iets over jezelf vertellen?
179cm lang, blauwe ogen, krullenbol. Ik ben in Nijmegen geboren en spreek regelmatig Nederlands. Onbewust identificeer ik mezelf vaak met bepaalde algemene kenmerken en eigenschappen, ondanks dat ik dat een vervelende eigenschap vind. Ik troost me dan soms, met de gedachte dat misschien iedereen dat doet, maar het volgende moment straf ik mezelf, omdat al deze gedachten toch slechts een reflectie blijken van mijn eigen gefabriceerde identiteit. Ik hou het toch even op krullenbol voor nu, goed?
Merk je verschil in publiek tussen verschillende landen en/of steden?
Ja. In België vind ik vaak een kunstzinnig ingesteld publiek, in Engeland een nieuwsgierig, in Frankrijk een welwillend en in Duitsland een zeer dankbaar publiek. In grote steden is er meer publiek voor wat abstracter/kunstzinniger werk maar in de wat kleinere plekken kun je heel dichtbij de mens zelf komen.
Hoe zie je de maatschappelijke rol van theater?
Theater of kunst is altijd al onderdeel van de maatschappij geweest. Stop toch eens met te geloven dat het een denkbeeldige plek buiten zichzelf hoort te dienen omdat het erbuiten zou staan.
Wat is de bron van je creativiteit?
Voornamelijk natuur, materiaal, beweging, en de processen daarvan (eigenlijk omdat deze mijn eigen processen weerspiegelen).
Als je geen kunstenaar was geworden, wat zou je dan hebben gedaan?
Precies hetzelfde, in een andere vorm. Of ik nu vuilnisman, kunstenaar, horlogemaker of visser was geworden, ik zou dezelfde innerlijke processen hebben meegemaakt. Nu ik dat weet maakt het me niet veel meer uit.
Bij het op elkaar stapelen van de stenen, komt een enorme concentratie kijken. Hoe train je jouw concentratie? Train je überhaupt wel je concentratie, of is die er gewoon?
Ik heb veel verschillende dingen gedaan waarbij toevallig een hoge concentratie nodig was. Ik denk bijvoorbeeld aan het jarenlange judoën of poolen. Daarin wilde ik toen per se steeds beter worden. Als ik iets wil bereiken, neem ik de tijd en concentratie die daarvoor nodig is. De concentratie is bij mij dus een reactie op de noodzaak maar geen doel op zich.
De Neude is een drukke en centrale plek in Utrecht, wat zal dat doen met jouw concentratie? Denk dat je snel afgeleid zult raken?
Ik zoek die drukte op, juist om te proberen een contrast te scheppen. Het is één lange doorlopende performance, dus zal ik mijn energie en concentratie moeten verdelen, behalve op de momenten dat het gevaarlijk wordt. Op andere momenten hoop ik te kunnen kiezen om op impulsen van ‘buitenaf’ te reageren of juist niet.
Zijn er nog andere grondstoffen of producten of dingen waarmee je graag in de toekomst zou willen werken?
O ja natuurlijk. Maar liever denk ik daar nog niet aan; liefst laat ik me verrassen in een moment, waarin ik een bepaald materiaal zie reageren op een situatie, wat me dan ineens diep van binnen raakt. Dat is inspiratie voor mij. Dat kan en mág ik niet plannen.
In de voorstelling Freeze! ga je aan het werk met kleinere stenen dan in A piece of 2 waarom heb je besloten om nu met levensgrote rotsblokken aan de slag te gaan?
Ik wil uitvinden wat het met mij persoonlijk doet als ik boven mijn fysieke beperkingen en kunnen werk en ik eigenlijk dus de natuurkrachten tart. Iets wat wij mensen dagelijks (en door gewenning) onbewust en constant doen. We gebruiken techniek vaak omdat het ons leven makkelijker maakt, maar we hebben zelden nog door hoeveel energie dat kost. Ik wil dat proces nu juist eens in mijn eigen lichaam voelen. Ik wil het zichtbaar maken.
Wat nou als het niet lukt?
Het gaat om het proces, de poging. Ik ga er alles aan doen om het te laten slagen, maar het eindbeeld (twee grote balancerende rotsblokken) is voor mij niet een bewijs dat iets gelukt is.