Een niemandsland in Utrecht. Voetafdrukken op de vloer. Vluchtelingen, grenspatrouilles, politiemannen, maatschappelijk werkers… Tijdens haar reizen door Europa ontmoette Rima Najdi mensen die grenzen bouwen, bewaken, afbakenen, oversteken, bevragen en bepalen. Uit die ontmoetingen en vele interviews maakte ze een hoorspel waarin ze ons lichaam in een grenslandschap plaatst. Het publiek luistert via koptelefoons en krijgt instructies om zich een weg te zoeken door dit niemandsland. Samen ondergaan we een migratiechoreografie over het bouwen van grenzen. Wees welkom!
Think Much. Cry Much.
Rima Najdi
Land
Libanon/Duitsland
Editie
SPRING 2018
‘Als ik mijn koptelefoon afzet is er iets in mij veranderd’ een bezoeker