De veelzijdige Argentijnse choreografe Ayelen Parolin zoekt de eenvoud van dans. Ze wil weer terug naar het pure en ongegeneerde oer plezier van dansen, zonder pretentie en serieusheid. Gebruikmakend van slechts een paar verschillende dansbewegingen, spelen drie performers een aanstekelijk en extravagant spel van ritme en constructie. Een muzikaal spel zonder muziek, maar met de diepmenselijke kracht van de oprechtheid van een dwaas, een naïeveling, een kind. Een kleurrijk spel waarin alles (nog) mogelijk is, van absurd tot dromerig.
We zien de pure vreugde van beweging. Simpel en essentieel.