- Dance
- NL premiere
Kill Me
Toegankelijkheid
Content / trigger warning
Deze voorstelling bevat naaktheid, gevoelige onderwerpen zoals zelfmoord, nepwapens en stroboscoop licht. Leeftijd 16+
Na het succes van Fuck Me (SPRING 2022) keert Marina Otero terug naar Utrecht met Kill Me. In deze nieuwe voorstelling gaat Otero, samen met haar dansers en Nijinsky, opnieuw op zoek naar menselijke kwetsbaarheid en emotie. Met hun lichamen en stemmen creëren ze een gelaagde wereld waarin ze zowel hun eigen waanzin als de chaos van de werkelijkheid omarmen. Kill Me is onderdeel van Otero’s levenslange project Remember to Live, dat zich blijft ontwikkelen tot de dag van haar dood. Net als in haar eerdere werken duikt Kill Me in de waanzin van de liefde en de complexiteit van mentale gezondheid.
Kill Me (2024) is de opvolger van Love Me (2022) en Fuck Me (2020), en maakt deel uit van het doorlopende project Remember to Live, waarin Marina Otero verschillende versies van voorstellingen wil creëren gedurende haar leven. Het begon met het cliché van een midlifecrisis: Otero begon alles wat ze deed te filmen, haar hart 24/7 wijd open, en legde elk moment vast.
“Tot ik op een dag instortte, een psychiatrische diagnose kreeg en besloot dit mijn volgende werk te maken. Ik riep vier dansers met psychische aandoeningen en Nijinsky op om een spektakel te creëren over de waanzin van de liefde. Maar we zullen zeggen dat het onderwerp geestelijke gezondheid is, zodat het past binnen de inclusieve agenda van de kunstmarkt. Want dat is mijn vloek: ik moet shows maken die verkopen om in de wereld (van theater) te blijven bestaan.”
"[Marina Otero] sleept je mee in een maalstroom van grote kunst waarin niets blijft zoals het was en waarin je aan het einde alleen maar verbaasd in je ogen kunt wrijven en vermoedt dat je je deze avond nog lang zult herinneren."
Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door:
Delen
Marina Otero
Credits
Tekst en regie Marina Otero
Met Ana Cotoré – Josefina Gorostiza – Natalia Lopéz Godoy – Myriam Henne-Adda – Marina Otero – Tomás Pozzi
Live muziek Myriam Henne-Adda
Assistent-regisseur Lucrecia Pierpaoli
Licht- en ruimteontwerp Victor Longás Vicente – David Seldes
Geluidsontwerp Antonio Navarro
Kostuums Andy Piffer
Kostuums Guadalupe Blanco Galé
Technische leiding en belichting tour Victor Longás Vicente
Toneelschrijver Martín Flores Cárdenas
Fotografie Sofia Alazraki
Video Florencia de Mugica
Algemene en uitvoerende productie Mariano de Mendonça
Productie Marcia Rivas
Productieassistent Kysy Fischer
Distributie Otto Productions (Nicolas Roux, Lucila Piffer) – Tecuatro (Jonathan Zak, Maxime Seugé) – PTC Teatro (Olvido Orovio)
Met dank aan: Jorge Tesone – María Velasco – Andres Manrique, Juan Ignacio Bustos – Hugo Lacroix – Cala Zavaleta – Toma Café – Santiago Rigoni – Patricia Alda – Augusto Chiappe – Juanfra López Bubica – Fred Raposo – Matías Rebossio – Miguel Valdivieso – Cristian Vega – Ruslan Alastair Silva
Acteurs auditie: Sabine Calleja Diaz – Melinda Espinoza – Paula Gonzalez Delgado – Lila Izquierdo – Laura Jabois Rodriguez – Clara Pampyn Boyer – Javiera Paz – Julia Pedrón Nicolau – María Pizarro Perez – Camila Puelma Wright – Blanca Rizzo – Elsa Tagawa
Première 4 juni 2024 in Printemps des Comédiens, Montpellier, Frankrijk
Ook interessant
- Installation
- Performance
- World premiere
- Theatre
- SPRING coproduction
- NL premiere
Overal Iemand Altijd
Wouter van Veldhoven & Guiot Duermeijer
Een indringende performance met woorden en soundscapes, te ervaren door koptelefoons op Utrecht Centraal Station. Het werk onderzoekt de innerlijke worsteling van een jonge neurodiverse vrouw en de onzichtbare normen van onze samenleving. Hoe blijf je jezelf en houd je je staande in deze wervelwind van sociale codes?
Modesta (play of language & lips)
Anna Franziska Jäger & Nathan Ooms / CAMPO
Een speelse en poëtische voorstelling over opgroeien en je plek in de wereld vinden. Geïnspireerd op het boek The Art of Joy van Goliarda Sapienza volgen vijf performers Modesta, een vrouw die de regels naar haar hand zet. Met taal, beweging en verbeelding wordt de vraag gesteld: hoe vrij kunnen we écht zijn?