Een glazen kist op een centrale plek met daarin iedere dag iets anders tentoongesteld. Het is er voor ons. Het is er om ons een vraag voor te leggen. Het kan ons aantrekken of afstoten. Of alle twee tegelijkertijd. En het doet ons aan onszelf denken. En aan mensen die we liever niet tegenkomen. Verhalen die we liever niet horen. Beelden die we liever niet zien. Maar nu zijn ze daar…
Ceci n’est pas… is ontwikkeld in het kader van “Second Cities – Performing Cities”.