Ga naar de inhoud
  • Nieuws

Interview Serge Aimé Coulibaly

13.10.2017

Serge Coulibaly over zijn inspiratiebronnen, creativiteit en de legendarische Afrobeat-pionier Fela Kuti

Kun je jezelf even voorstellen?

Ik ben Serge Aimé Coulibaly, danser en choreograaf uit Burkina Faso. Ik woon momenteel in België en werk in Afrika, Europa en Australië. Ik ben ook de artistiek leider van Faso Danse Theatre en van ANKATA (het internationale laboratorium voor podiumkunst in Bobo-Dioulasso).

Welke rol speelden theater en dans in jouw jeugd? Wat is de rol van dans in Burkina Faso?

Toen ik klein was speelden theater en dans geen echte rol in mijn leven, maar dans en muziek vormen natuurlijk een belangrijk onderdeel van het leven in Burkina Faso. Ze maken deel uit van de meeste  sociale bijeenkomsten.  En ik zag veel dans en theater op TV. Ik kwam op school in contact met dans en theater bij de uitvoeringen die we aan het eind van het schooljaar deden. Dan dansten we vooral op muziek van Madonna en Michael Jackson.
Mijn ervaring als theatermaker in Burkina Faso deed ik op bij Company Feeren waar ik acht jaar bij zat. Feeren was het eerste professionele theatergezelschap in West-Afrika, en we maakten daar zes dagen per week, elf maanden per jaar theater, dans en muziek.

Wat drijft jouw creativiteit?

Dat is een ingewikkelde vraag. Creativiteit maakt al 25 jaar deel uit van mijn leven.
Ik denk dat ik me aanvankelijk met mijn hele wezen wilde uitdrukken, en een bepaalde visie en bepaalde gevoelens wilde delen met mensen om me heen. Maar zeker sinds een jaar of tien wil ik dat wat ik maak een impact heeft op de samenleving. Ik geloof dat kunst van grote invloed is op ons onderbewuste en dat het ons kan helpen om positief te handelen in het leven.

Hoe denk jij over de sociale relevantie van theater en dans?

Als je afkomstig bent uit een land als Burkina Faso, en als je je zoals ik sterk bezighoudt met de ontwikkeling van dat land, dan moet je dans en theater inzetten om het leven van de mensen te helpen verbeteren. Om mensen te helpen openstaan, om je meer bewust te zijn van de politieke situatie waarin je je bevindt.  Ik denk dat kunst over het algemeen niet overal ter wereld dezelfde relevantie heeft. Dat hangt ook af van de context waarbinnen je leeft.

Behalve dat hij een beroemde en belangrijke muzikant was, was Fela Kuti ook een  controversiële politieke figuur. Hoe verhoud jij je tot die politieke figuur?

Ik denk dat ik juist bijzonder gefascineerd ben door de politieke figuur. Het is echt uitzonderlijk dat een kunstenaar bereid is op leven en dood te vechten voor zijn opvattingen. Fela’s huis werd meerdere keren door de Nigeriaanse regering verwoest en verbrand, maar toch bleef hij zijn rug rechten en vechten voor zijn opvattingen en voor de rechten van zijn volk. Via zijn muzikale leven kun je de politieke geschiedenis van Nigeria en Afrika herleiden. Hij was echt een getuige van zijn tijd. Voor mij is dat een kunstenaar die verbonden is met zijn samenleving en zijn kunst in dienst van zijn volk stelt.
En dat is voor mij heel belangrijk, want kijk naar onze landen bijvoorbeeld, waar iedereen in zijn comfort zone wil blijven en hoopt dat een ander zal opstaan om te helpen en de problemen op te lossen –zodat zij nergens last van hebben.

Wat voor relatie wil jij graag opbouwen met het Europese publiek?

Ik heb geen andere relatie voor ogen met mijn Europese publiek dan met mijn Afrikaanse publiek. Maar het belangrijkste verschil is dat de mensen hier vaak allerlei opvattingen, bewust en onbewust, over Afrika meebrengen als ze voor het eerst een Afrikaan ontmoeten of een Afrikaanse kunstenaar zien. Ik hoop dat het stuk Kalakuta Republik helpt om het idee van wat Afrika is te verbreden. Of het idee van Afrikaanse creativiteit. Zodat we hedendaagse voorstellingen uit Afrika gaan zien in Europese theaters. Dat zal helpen om mensen op een respectvolle manier dichter bij elkaar te laten komen.

Zie jij in verschil in de reactie van het publiek  op je stuk in verschillende werelddelen, landen en/of steden?

Niet echt. Wat voor mij belangrijk is als ik een voorstelling maak, is dat ik de mensen emotioneel raak, dat ik een beeld wil maken dat hen op verschillende niveaus aanspreekt. Dat ik met hen mijn hoop en mijn droom kan delen. En dat is iets dat iedereen kan aanpreken denk ik, dan maakt het niet uit waar je vandaan komt. Kalakuta Republik is overal waar we komen spelen even enthousiast ontvangen.

Delen

Beweging aan Beweging uit