Francesca Lazzeri was lid van het theatergezelschap Wild Vlees. Ze zou op SPRING de try-out doen van haar voorstelling My shadow used to have a density. De voorstelling gaat over onze relatie met smartphones en social media. We leven in een tijd waarin we onze intieme ruimte 24/7 in de spotlight zetten. My shadow used to have a density plaatst het potentieel van duisternis tegen onze digitale overbelichting.
De repetities werden onderbroken door Covid-19. Ons leven dat we kenden werd zwaar onderbroken en ons online leven werd veel intenser. Misschien is deze pauze een kans voor de digitale schaduw waar Francesca naar op zoek was, voor een rijk aan vele mogelijkheden? Ze schreef er een essay over en laat ons de film amorphous zien van Alexei Ovsiannikov die het onvoltooide oproept.
(essay en video zijn niet meer beschikbaar)